Brenda Faasen

So om mee te begin, moet ek om verskoning vra vir my stilte. Maar ek vra nie om verskoning hiervoor vir enige potensiële leser van hierdie skryfstuk nie. Ek vra om verskoning vir die Stemmetjie wat sê “skryf”, en my onvermoë om stil genoeg

Ek dink die tyd waarin ons onsself tans bevind, konfronteer ons met ‘n baie diep swakheid van die mens. Dit konfronteer ons met ‘n baie diep leuen oor onsself, asook een wat ons glo van die Here. Netsoveel konfronteer dit ons met juis die

Ek het omtrent so twee maande gelede ‘n katjie as geskenk gekry. Na vele opsies en voorstelle (en in die tema van hierdie skryftuk), is sy (letterlik) gedóóp met die naam, Chloe. Chloe: die swart, gemmer en wit katjie, met ‘n oormaat persoonlikheid, en

Ek en ‘n vriendin was onlangs by 'n vakansie-oord. Die plek het 'n hele paar wilde katte wat ronddwaal op die terrein, besig om rond te jag in die bosse vir prooi, of aan die wag vir 'n nuwe besoeker wat bereid is om

Ek en ‘n paar vriendinne het verlede jaar November Mount Kenia gaan klim. Na ‘n hele jaar van aan-en-af beplan aan ‘n moontlike oorsese vakansie, het ons besluit om die avontuurlustige opsie te kies van Mount Kenia klim - die tweede hoogste piek in

Ek wonder: Wat dit is in jou; wat dit is van jou; wat my jou so laat bewonder. Ek kan ure aaneen sit en sit en staar, ek kan oggend na oggend met afwagting opstaan oor hoe jy dalk anders gaan lyk as gister,

‘n Vriendin het haar orgideë ‘n jaar terug vir my gegee om voor te sorg siende dat hy baie naby aan sy einde was. Sy blare was verlep, sy wortels verdroog, met geen defnitiewe teken van lewe wat moontlik sou kon spruit uit sy

Die eenvoud van U voltooide werk - my fondasie. U liefde vir my, my naaste en my alledaagse lewe op aarde - my bakstene. En U vrede oor alles hiervan, ín alles hiervan - die dak wat konstant waak daaroor. (Ek sal met vrede

My realiteit (My ontvlugting) U is my ontvlugting in my realiteit wat my wysheid en perspektief laat behou in die middel daarvan. U is my realiteit in my ontvlugting wat my moed en krag gee om te kan terugkeer en aanhou. My realiteit (My

Stop. (Vir 'n oomblik) Kyk op. (Sien die Grootheid van Wie oor jou waak) Haal asem. (Skep moed) Kyk af. (Hy is tog oral) Beweeg. (Hy gaan verder saam met jou)

Jy stap die see in. Voor jou in die verte kweek 'n rowwe storm op. Net agter/langs dit sak die son, met die asemrowendste kleure en patrone in die wolke. Met blou lug wat tussendeur verskyn. Jy is bewus van die storm. Jy

(Hierdie was geskryf so paar jaar terug, maar soos meeste 'oomblikke' wat Hy gee, bly die boodskap ontvang daarin van toepassing vir ewig:) Weerlig Ek sit hier en bewonder die klein donderstorm in Pretoria. Elke nou en dan ‘n straal wat afskiet vanaf die

'Mooi' Is 'mooi' subjektief? Of bly ‘mooi’ mooi? Ongeag my opinie daarvan? So as ek sou wens om meer die mooi te sien sou ek regtig verlang om dit te sién? Of verlang ek regtig na die ‘mooi’ voel? Want soveel kan ‘mooi’ nogals

Ek staan op, trap op die plas bloed langs my bed. Maak my bed op en vee die bloed egalig oor my duvet. Ek trek my klere aan, bevlek met bloed oral, deur elke stukkie garing. Ek eet kos wat dryf in bloed, vat

Ek glo ek skryf hierdie netsoveel vir myself as vir enigiemand wat dit sou lees. Mag dit verryk, vrede gee en ons laat groei in die kennis van Sy liefde - en Sy vermoë om ons raak te sien. In die begin van die

Vir ewig tydelik afwagtend in elke oomblik van U soek. Vir ewig konstant vasgevang in elke oomblik van U vind.

Toekoms kyk om, sien Verlede agterna kom met karakter in sy arms, en kyk dan langs hom, neem Hede se hand in syne, en lei hom tree vir tree: soos hy soms sukkel om sy pad te vind; soos Toekoms sy oë leer om

Vrede kom tot sy volle reg wanneer klein voor Groot staan en in sy hart die verskil in grootte begryp

Ek wil sit in die eenvoud, en rondrol in kennis bo my verstand. Ek wil aanskou hoe wetenskap vlieg, en sit en staar na mikroskopie. Ek wil met my vinger raak aan astrologie, en aan die slaap raak met fisiologie wat my onbewustelik aan

Om te glo. Om te kies. Om daardie stukkie lig te sien uit die oorwegend donker, selfs tussendeur die ander ‘skyn’-ligte. Om daardie lig vas te vang met jou oë. Om daardie lig vas te vang met jou kop. Om vas te klou

Dis ongelooflik hoe God kan praat tot die diepste hoek van jou hart in maniere wat jy self nooit geweet het nodig sou wees om mee gepraat te word nie. Maar as jy dit hoor, of as jy dit sien, is dit asof daardie

Definieer ‘perfek’: Is perfek ‘n resultaat? ‘n Opmerking aan die einde? Na wat óns glo gedoen moes word, gedoen is? Is dit eers daar as óns hande klaar gevorm is daaraan? Wat dan van die Hande wat dag na dag vorm? aan die uiteinde,

Iewers tussen hier en êrens Iewers tussen nou en dan Iewers tussen sekerheid en die onbekende Iewers sal ek Jou vind: Opgesluit in ‘n plek sonder ligging Geopenbaar op ‘n tyd sonder horlosies Ontdek in ‘n wete sonder verklaring Want hierdie aarde (hierdie plek,

Tussendeur die aardse en sy redenasies. Tussendeur die intellek en sy kennis. Tussendeur die gelowe en hulle wette – iewers tussen alles hiervan is ‘n fyn klein Stem opgesluit, wat harder praat as wat enige mikrofoon jou die geleentheid sou gee om te doen. Wat

Met hierdie eerste ‘skryfstuk’, ‘leesstuk’, ‘deelstuk’, ‘blog-stuk’ (noem hierdie wat jy sou dink pas daarby) hoop ek hierdie kan ‘n tipe van inleiding wees vir wat nog sal kom, asook vir wat was, maar bowenal – vir wat is. ‘n Inleiding vir wat is, want